Dag 23 t/m 26 - Safari: The Big Five and more (2/2)

Mambo!
Hier is deel twee van mijn safari-avonturen! Nu nog wat dagen met de kinderen en dus weer normale dagelijkse updates!

Dag 3 (/dag 25)
De wekker ging vannorgen al om vijf uur en om half zes zaten we al aan de koffie met biscuits. Het was nog pikkedonker en de sterren waren enorm helder. Om zes uur zijn we vertrokken en het was ijskoud. Maar wauw, wat was dit gaaf! Langzaam werd het steeds lichter en zagen we twee hyena's en een paar lovebirds, hele mooie vogeltjes. De echte roofdieren waren nog niet echt op pad, wel hebben we net voor zonsopgang nog een soort minihertjes gezien, die dikdiks heten. De zonsopgang was fenomenaal en ging behoorlijk snel. Ik heb gewoon geen woorden om dit te beschrijven. Het gloeiende rood, de vogeltjes, het landschap.
De rest van de ochtend was ook echt fantastisch: een paar leeuwinnen, vogeltjes en... twee cheetas! Ik had niet durven hopen dat ik deze dieren, ook wel jachtluipaarden genoemd, zou zien. Dit zijn de snelste dieren ter wereld (ze kunnen wel 70 km/h rennen) en ze zijn vrij zeldzaam. Het was weliswaar op een aardige afstand, maar op de foto's zijn de stippen en strepen toch te zien en het feit op zich was al zo uniek!
Daarna hebben we weer even vastgezeten in het zand (Ely, je belofte...) en toen hebben we best een tijdje gewacht op een potentiële jacht-actie van een leeuwin. Deze bleef echter uit, maar het was alsnog wel erg spannend.
Ook zagen we een hyena in de schaduw van een boom langs de kant van de weg uitpuffen, ongeveer vier meter van de auto vandaan.
Daarna zijn we nog even naar een soort oase gegaan, waar heel veel zebras net gingen drinken. Wat is het toch bijzonder om zulke stukken puur groen in het middden van droge gele vlaktes te zien!
Na nog wat zwijntjes (Pumba!) zijn we teruggegaan naar het kamp om te brunchen. Heerlijk pannenkoeken, worstjes, quiche, patat en salade (met avocado!). Wat zijn we hier toch verwend! Mijn enorme behoefte aan goed voedsel is voor het grootste gedeelte nu bevredigd.
Toen was het alweer tijd om dit prachtige park achter ons te laten om naar de kampeerplek bij de Ngorongoro krater te gaan. Maar de Serengeti had nog een cadeautje voor ons: twee leeuwinnen langs de weg, nog geen vier meter van ons vandaan! Wat magisch!
De reis naar de Ngorongoro krater was wederom geweldig, alleen wel weer erg hobbelig. Dit heet hier de African Massage. Ik heb ook nog heerlijk drie kwartier geslapen. Toen veranderde het landschap langzaam van droge vlaktes naar groene bossen. Omdat onze kampeerplek vrij hoog ligt, is het hier echt heel koud. Maar toen we hier aankwamen, stond een groep zebras ons op te wachten voor ontvangst. Op 1,5 meter afstand nog even een foto met de gestreepte vriendjes en daarna onze tentjes opzetten. Even snel onder een frisse douche en daarna ons diner: pompoensoep en spaghetti met gehakt.
Dikke lagen kleding en straks lekker in de slaapzak. Er lopen hier wel hyena's rond dus dat maakt het wel weer even spannend.
Morgen om zes uur ontbijten en om half zeven op pad. Dan tot de lunch in de Ngorongoro krater en dan helaas alweer terug naar Arusha. Gelukkig wachten daar heel veel lieve kindjes op me, dus dat maakt het alweer een stuk beter. Maar wat was en is deze safari fantastisch!

Dag 4 (/dag 26)
Vanmorgen was het nog veel kouder dan gisteravond en in de krater zelf was het ook echt koud. Een heel contrast met de hete Serengeti!
De krater is ontstaan door het instorten van een berg en de dieren die er leven migreren niet omdat de krater gedurende het hele jaar voldoende voedsel en water biedt. Het is een soort geïsoleerde habitat.
Na de afdaling in de krater, kregen we meteen via de radio door dat er een neushoorn zou zijn gespot! Dit is vrij uniek omdat er nog maar 15 in de hele krater over zijn en dit dier dus erg zeldzaam en met uitsterven bedreigd is. Hij hoort bij de Big Five en was het enige dier dat we nog misten.
En na een stukje hard doorrijden waren we er dan eindelijk. ONTZETTEND VER WEG stond daar dan onze neushoorn. Foto's waren eigenlijk onmogelijk om te maken, zo ver weg stond hij, maar we hebben hem gezien! Één van de vijftien, dat is toch bijzonder?! Zeker omdat ze zich meestal verscholen houden in het groen.
Nu hadden we eigenlijk nog één verzoek: een mannetjesleeuw. En nadat we langs het meer met de beroemde flamingos waren gereden en een hoop kraanvogels hadden gezien, zagen we ze. Drie mannetjesleeuwtjes in het gras. LeeuwTJES want deze dieren waren ongeveer 5 maanden oud en hadden dus nog niet eens helemaal volgroeide manen. Wat bijzonder!
Na een korte stop bij een meer, waar we wat groepsfoto's hebben genomen, kwamen we echter ook een "echte" mannetjesleeuw tegen. Onverstoord lag hij zo'n twee meter van de weg vandaan in het gras. Deze dieren zijn zo ontzettend lui! Maar zo imposant! Ze zijn ook de koning van het dierenrijk omdat alleen de koning zich deze luiheid kan permitteren.
Na nog een stukje te zijn doorgereden zagen we een bijzondere scène: twee parende leeuwen! Dit is echter bij leeuwen een snelle actie van nog geen tien seconden, waarna ze allebei weer gewoon gaan liggen. Dit doen ze zo'n zeven keer per dag, vier dagen achter elkaar. Wat grappig dat we dit hebben kunnen zien!
Na nog een heleboel zebras en gnoes zijn we begonnen aan de terugreis naar het kamp. Maar wat is het uitzicht prachtig! De mist die altijd over de krater hangt geeft het toch iets mysterieus. En ik ben heel blij dat ik een gedeelte van dit mysterie heb mogen zien.
Toen zijn we na een lekker lunch en een bezoekje van wat bavianen aan het kamp, weer richting Arusha gegaan. Deze reis was ontzettend lang maar iedereen was heel moe dus er is heerlijk geslapen. En natuurlijk af en toe met een muziekje op genoten van het landschap.
Toen ik rond half zeven op het terrein van het weeshuis arriveerde, kwamen zo'n 25 kinderen op de auto afrennen: "Christel! Christel! Christel!". Dat was zo'n mooi moment dat ik er bijna van moest huilen...
Deze kindjes zijn echt zo geweldig, het is jammer dat ik vrijdag al wegga. Na een leuke safari, was dit echt fijn thuiskomen. 's Avonds heb ik toen nog foto's laten zien en verhaaltjes voorgelezen voor het slapengaan. Nog even wat laatste dagen met deze geweldige kinderen voordat ik weer naar Nederland ga. Ik ga ze missen.

Kwaheri,

Christel