Dag 11 - Zwemmen en eindelijk vlees!

Mambo!

Allereerst nog even een samenvatting van het uitgaan gisteravond. We zijn naar een club toegegaan die ViaVia heet en in Arusha zit. Het was er supergezellig! Volledig buiten en dan verschillende dansvloeren, een kampvuur, allemaal echt top! Entree van nog geen twee euro en cola van nog geen 70 cent maakt het dan nog beter natuurlijk. We waren er samen met Nederlandse en Belgische vrijwilligers die op andere projecten in Arusha werkzaam zijn, maar ook dus bij de organisatie Arusha Volunteers horen. We zijn er tot half drie gebleven dus dat was top! De lokale bevolking danst zo fantastisch, maar dat is van kleins af aan al. Er is bijvoorbeeld een soort spelletje op school hier dat met het dansen te maken heeft. Iedereen gaat dan in een kring staan en eentje in het midden. Diegene roept "I need, I need!" en de kring dan "You need!", dit twee keer. Dan roept die in het midden "I need *naam van iemand uit de kring*...", dan gaat diegene die geroepen wordt tegenover diegene in het midden staan, "... to dance with me like so, like so!". En tijdens dat laatste zinnetje dus heerlijk met de heupen wiegen. Zo grappig om te zien! Maar ook tijdens andere spelletjes komt het heupenwiegen vaak voor. Als er bijvoorbeeld voor je geklapt en gezongen wordt in de klas als je iets goed hebt gedaan, moet jij gaan staan en dansen terwijl je toegezongen wordt.
Vanochtend, na vier uurtjes slaap, ben ik eerst weer even in mijn eigen klasje geweest. Iedereen hartstikke blij dat ik er weer was en ik werd meteen aan het nakijken gezet. Na de kleine pauze ben ik in de klas Pre-Unity 2 geweest om mee te doen aan het vak spel en sport (wat eigenlijk meer zang en dans is) omdat daar een jongetje van het weeshuis zit en die had me gesmeekt om een keer bij hem te komen kijken. Dit was heel gezellig en natuurlijk weer veel filmpjes gemaakt!
Vanmiddag zijn we met het hele weeshuis gaan zwemmen! De andere twee vrijwilligers hier hebben dit van hun donatiegeld georganiseerd en ondanks dat het water echt heel erg koud was, was het toch erg gezellig. Alle kinderen zwembandjes om, want zwemmen kunnen ze niet, niemand hier trouwens.
Eenmaal terug bij het weeshuis, was het al snel weer tijd voor het huiswerkuur. Ik ben maar vijfentwintig minuten geweest (de kinderen zijn altijd eerder klaar maar moeten toch het volle uur blijven zitten) maar ik heb wel weer iets nuttigs gedaan! Een meisje dat in het weeshuis verblijft en klas 6 (groep 8) doet, was bezig met het vermenigvuldigen van grote breuken. Ik heb haar het trucje van het kruislings versimpelen van de vermenigvuldiging uitgelegd. Dus van 20/9 * 21/8 maak je 5/3 * 7/2, zodat je minder hoeft te rekenen. Na eerst ff een paar keer checken vond ze het toch wel heel erg gaaf dat ze het nu veel sneller kan!
De kinderen hebben vanavond wat van het vlees op dat ik had gekocht! Ieder twee stukjes van 4 kubieke centimeter omdat ze dan een andere dag weer hebben en omdat hun magen dat helemaal niet gewend zijn. Maar blij dat ze waren! De hele avond hadden ze het al over "nyama" (= vlees) en ze bewaarden op hun bord de stukjes vlees als laatste. Blij kwamen ze vertellen dat ze vlees ophadden en dat het zo lekker was. De grijnzen op hun gezichten, dat is het zo waard! Als Nederlander kun je je gewoon amper voorstellen dat vlees zo'n luxeproduct kan zijn dat je je niet eens een keer in de twee weken kunt veroorloven. En als je het dan krijgt, dan is het nog geen 50 gram en daar ben je dan extreem blij mee. Na vanmiddag de magere lijfjes van sommigen gezien te hebben, weet ik dat deze maaltijd alleen maar goed voor ze kan zijn.
Morgen naar het Masai dorp, heb ik ook echt heel veel zin in, maar eerst vannacht maar eens lekker slapen!
Kwa heri!

Christel