Dag 7 - De duizendpoot die (ook) schoenenpoetser is

Mambo!

Vanmorgen heb ik zelf een lesje gegeven in Baby 1! Maar daarvoor is er nog meer gebeurd natuurlijk! Weer lekker ontbeten met boterhammen met pindakaas en daarna rekenschriftjes nagekeken. Na de kleine pauze was het eindelijk tijd voor mijn les! Na een verhaaltje over opstaan en op zoek gaan naar woorden, waarvan de meesten toch helaas maar weinig begrepen (Engels blijft toch hun tweede taal en ze zijn pas vijf), heb ik iedereen de eerste letter van hun voornaam gegeven. Toen hebben de 52 kleuters heerlijk zitten kleuren en tekenen: wat een vrijheid opeens! Het was echt supergezellig!
's Middags nog ff meegeholpen tijdens de extra les op school en daarna ben ik met de andere twee vrijwilligers naar Arusha gegaan. Zij hebben van hun donatiegeld nieuwe slippers voor de kinderen van het weeshuis gekocht. Ik heb in de tussentijd water en bananen gekocht voor mezelf. Eenmaal terug heb ik nog met wat meiden zitten kletsen en daarna hadden we weer huiswerkuur. Zo grappig om te zien wat al die kinderen doen op school. Zo veel verschillende vakken! Ik heb ook met mijn lokale coördinator op dit project afgesproken dat ik ook binnenkort in een paar andere klassen langs kan komen. De kleuters zijn superleuk en ik heb nog veel activiteiten voor ze in gedachten, maar ik vind het ook zeker leuk om eens een lesje geschiedenis of PDS (Personal Development Skills, dus een soort van lessen over normen en waarden) bij te wonen. Misschien kan ik, in overleg met de headmaster, zelfs nog wel een spoedcursusje Italiaans geven.
We hebben ALWEER rijst gegeten (ze maken het heerlijk klaar hoor, ik klaag er zeker niet over, maar als ik over 3,5 week thuis ben, ga ik ff een tijd GEEN rijst meer eten...) en toen hebben de andere vrijwilligers de slippers gegeven. Bij het op bed leggen van de kids, zaten de meiden nog wat schoenen te poetsen. Daar ben ik dus even bij gaan helpen en dat was hartstikke leuk! De meisjes vonden het wel vreemd dat we dit in Nederland niet doen. Maarja, daar is ook niet zoveel zand en stof als hier...
Nu alweer lekker in m'n bedje onder een muskietennet. Morgen weer een lange dag te gaan!

Kwaheri!

Christel