Dag 17 - Twee bananen en een avocado

Mambo!

Gelukkig voelde ik me vandaag al wat beter ook al was ik vanmorgen mijn stem volledig kwijt. Ik ben eerst weer ff aan de slag gegaan in Baby Class 1, waar ik de voorbereidingen voor het vak "drawing" mocht doen. Na de pauze ben ik weer even naar grade 7 gegaan en daar heb ik eerst een lesje Swahili bijgewoond. Dat was toch wel leuk met m'n vertaal-app, maar toch niet echt goed te doen... Daarna werden ze aan het werk gezet om oude examens te maken en ik ben toch een soort van overhoord (zelfs dingen die niets met Afrika te maken hadden, vond ik toch nog best wel moeilijk...). Ook heb ik met een groep meiden uit grade 7 gepraat over reizen. Ze vonden het ongelofelijk dat mijn vlucht 2,5 miljoen shillings kost. Ook wilden ze vanalles weten over hoe het nou voelt om in een vliegtuig te zitten, in welke landen ik ben geweest en hoe de regering in Nederland werkt. Om kwart over twaalf ben ik weggegaan omdat ik even naar Arusha wilde. Dat was dus weer in een overvolle dala dala. Als extra obstakel was er dit keer water op de onverharde weg waardoor we door de berm zijn gegaan. Heerlijk gevaarlijke hoeken weer, zodat je vreest dat het hele voertuig omkiept. Op de terugweg weer hetzelfde en kennelijk keek ik erg benauwd toen we een hoek van zo'n 45 graden maakten, want de conducteur lachte zich kapot.
Maar in Arusha zelf heb ik dus even bij de supermarkt water gekocht en nog wat snacks (bananenchips!). Ook heb ik er mijn lunch gehaald: drie samosa's jammie! Samosa's zijn een soort driehoekige loempia's met gehakt en ui als inhoud. Klinkt heel simpel en dat is het eigenlijk ook, maar het is echt HEERLIJK! Die ga ik zeker een keer maken als ik weer thuis ben. Daarna ben ik naar de fruitmarkt gelopen, waar mijn flessen water al gauw over werden genomen door een man die mij wel even naar goede kraampjes met fruit zou brengen. Hij heeft eigenlijk alles voor me geregeld, probeerde me uiteindelijk nog een armbandje aan te smeren, maar heeft ondanks mijn weigering toch mijn 6-pack water naar een dala dala gebracht. Twee bananen (7 cent per stuk) en een avocado (21 cent) rijker, zat ik dus weer in een overvolle dala dala op weg naar de buitenwijk waar het weeshuis staat: Ngusero. Vanaf de halte is het nog zo'n 900 meter lopen. Dus daar liep ik dan, met mijn teenslippers over de stoffige wegen, zes flessen water op m'n schouder, een volle boodschappentas in mijn hand. Helemaal bezweet kwam ik hier dan aan en zodra een auntie me zag tobben pakte ze alles over om me de laatste 20 meter te ontlasten. "Sorry", kreeg ik ook nog te horen. Ze vond het vervelend dat ik zoveel moeite had moeten doen. Wat zijn het toch geweldige mensen hier.
Toen ben ik eerst eventjes bij gaan komen van het hele gesjouw. Daarna nog even met kinderen gespeeld. De jongens speelden Ipito, een soort knikkeren maar dan met flessendopjes over een zelfgemaakte baan met zandhopen. De bedoeling is dan om jouw flessendopje als eerste bij de finish te laten komen. Bij iedere beurt mag je één keer met je vingers schieten. Heel grappig! Huiswerkuur heb ik nog ff niet gedaan.
Vanavond ga ik toch mee uit naar Via Via, ook al ben ik nog niet 100% fit. Het is de laatste keer dat ik kan want volgende week donderdag ben ik op safari en die donderdag erna is mijn allerlaatste avond hier. Wat gaat het toch snel...
Morgen ga ik nog wel ff rusten na school, maar ik moet ook weer ff kleding wassen. Ik ga ook kijken of ik wat schoonmaakwerkzaamheden in het weeshuis kan verrichten omdat de kinderen met de andere twee vrijwilligers op stap zijn, als uitje omdat morgen hun laatste dag hier is.
Nu maar eerst eens even klaar maken voor vanavond! Tot morgen!
Kwaheri!

Christel