Dag 10 - Nachtelijke onrust

Mambo!

Vannacht was zonder twijfel de engste nacht hier tot nu toe. Om twee uur schrok ik wakker omdat er aan mijn deur werd getrokken en geklopt. Toen ik de anderen appte, bleek dat zij ook geen idee hadden wat er gebeurde en ook best bang waren. Zonder door te trekken naar de wc, nog anderhalf uur rechtop in bed blijven zitten. Mijn door crime series beïnvloedde geest dacht meteen aan verkrachters en moordenaars. Ze waren luidruchtig en praatten Swahili. Allemaal erg eng. Nadat ik om kwart over vier toch maar weer was gaan slapen, het was alweer rustig, wisten we 's ochtends nog steeds niet wat er was gebeurd. Pas halverwege de ochtend kwam de verklaring, die toch wel erg lachwekkend was. De schoonfamilie van de lokale coördinator was op bezoek gekomen en ze dachten dat die kamer nog leeg was omdat de andere twee vrijwilligers weg waren. Gelukkig maar, kan ik vannacht toch weer wat rustiger slapen wetende dat het geen verkrachters of moordenaars zijn.
Voor de rest heb ik de eerste helft van de ochtend lesgegeven in 3B. De leraar vond het wel makkelijk om mij alles te laten doen dus heb ik voor PDS uitleg gegeven over morals en values en wat die beïnvloeden. Daarna was het tijd voor Les Adjectifs, een lesje Frans, dat ook weer volledig in mijn handen lag. Hartstikke leuk, maar zeker iets te zwaar om elke dag te doen. Na de kleine pauze heb ik precies hetzelfde gedaan in 3A, maar dit keer mocht ik ook heel het verhaal van PDS op het bord schrijven zodat de kinderen het over konden schrijven. Omdat ik daar erg lang over gedaan had, heb ik Frans aan de leraar zelf maar overgelaten (vond hij een beetje jammer). Helaas weer wat fouten gezien in zijn Franse voorbeeldzinnen, maar wat wil je eraan doen? De kinderen worden in ieder geval opgeleid en dat is al erg fijn.
's Middags heb ik een uurtje meegedraaid in 2A, wat ook erg leuk was, maar wel een beetje kort. Ik ben toen daarna wat gaan slapen om de uurtjes die ik had gemist afgelopen nacht in te halen. Dat was toch wel heerlijk!
Daarna KOUD gedoucht omdat de stroom is uitgevallen. Tja, het blijft Afrika. Met rietjes kettingen gemaakt, huiswerk gemaakt en daarna was het alweer tijd voor het avondeten. Wat gaat de tijd hier toch hard, ik zit al bijna op een derde...
Nu ben ik in een hobbelende auto op weg naar een tentje in de stad. Niet te lang, niet te laat, maar toch ff eruit. Morgen weer een dag!
Kwa heri!

Christel